ျပန္ေျပာျပဖို႔ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္ (6)

  ျပန္ေျပာျပဖို႔ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္ (6)
  
    နတ္သား  အခ်စ္တကၠသိုလ္ဖိုရမ္

လင္းသဒၵါကိုယ္ လြန္သြားသည္ႏွင့္ သီဟ လက္ျပန္တစ္ခ်က္ ရိုက္ထည့္သည္။ ဒါေပမယ့္ လင္းသဒၵါကလဲ အခ်ဥ္မဟုတ္။ သီဟ၏ လက္ဖ်ံကို သူမ၏ လက္ႏွင့္လွည့္ဖမ္းကာ ခ်ဳပ္သည္။ သီဟအႀကံႏွင့္မို႔ တမင္တကာပင္ အဖမ္းခံလိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးသားကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္သည္။ သီဟ သူ႔ဘယ္ေျခေထာက္ကို ဆန္႔ထုတ္ကာ နပန္းကြက္ႏွင့္ လင္းသဒၵါ၏ ေအာက္ေျခကို သိမ္းကာလိမ္သည္။ လင္းသဒၵါ သူမကိုယ္ဟန္ကို မထိန္းႏိုင္။ လူခ်င္းထပ္ကာ ၀ုန္းခနဲ လဲက်သည္။

“ကဲ ..မွတ္ၿပီလား …“ အားကုန္ရုန္းကန္ေနေသးသည့္ လင္းသဒၵါကို အေပၚကထပ္ကာ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားရင္း မခိုးမခန္႔ေမးသည္။ လင္းသဒၵါသည္ လြယ္လြယ္ႏွင့္ေတာ့ အေလွ်ာ့ေပးသည့္ဟာမေလးမဟုတ္။ အတင္းအက်ပ္ပင္ သူ႔ေအာက္မွလြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနေသးသည္။ ေရခ်ဳိးလာခဲ့သည့္ သီဟ နဖူး၌ အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္း ေခြ်းေစးေတြ ျပန္လာသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ သီဟ၏ ၿမဲၿမံစြာ ခ်ဳပ္တြယ္ထားမႈကို လင္းသဒၵါ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ဟန္ရွိသည္။ ရုန္းကန္မႈအားက သိသိသာသာ ေပ်ာ့က်သြားၿပီး သူမကိုယ္ေလးလဲ ၿငိမ္က်သည္။ ဒါေတာင္ သီဟ သူမကို လံုးလံုးမယံုရဲေသး။ စကၠန္႔ပိုင္းမွ်ၾကာေအာင္ လိမ္ထားေသာ လက္ကိုမေျဖေပးေသးပဲ မ်က္ႏွာခ်င္းအပ္မတတ္ျဖစ္ေနသည့္ လင္းသဒၵါ၏ မ်က္ႏွာေလးကို စူးစူးစမ္းစမ္း ၾကည့္ေနမိသည္။ လင္းသဒၵါသည္ သူ႔နည္းတူပင္ သူ႔ကို ေတာက္ပရႊန္းလဲ့ေနသည့္ အ၀ါေရာင္မ်က္၀န္းတစ္စံုႏွင့္ ျပန္ကာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သီဟ သူ႔လက္ေမာင္းအားကို ေလွ်ာ့ကာ ေျဖေပးလိုက္သည္။ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည့္ လက္ေျပသြားသည္ႏွင့္ လင္းသဒၵါသည္ သီဟ၏ ေခါင္းကို လွမ္းဆြဲသည္။

“မင္း !!! …“ သူ႔ကို ရန္ျပဳေတာ့မည္ဟု ထင္ထားေပမယ့္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေပၚကို ေရာက္လာသည့္ သူမ၏ အနမ္းေၾကာင့္ သီဟ အ့ံအားသင့္ကာ ဘယ္လိုတံု႔ျပန္ရမွန္းမသိ။ သီဟ အေၾကာင္သား ျဖစ္ေနသည္ကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ လင္းသဒၵါက သူ႔မ်က္ႏွာကိုဆြဲယူၿပီး အားရပါးရနမ္းသည္။ ျပင္းထန္လွသည့္ အနမ္းေၾကာင့္ သီဟ၏ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ပင္ က်ိမ္းစပ္စပ္ျဖစ္သည္။

“လင္း .. သဒၵါ .. ဒါ ဘာသေဘာလဲ …“ သူမႏႈတ္ခမ္းမွ သူ႔ဆီမွကြာသြားလွ်င္ကြာသြားခ်င္း သီဟ အေလာတႀကီး ေမးသည္။ သူတကယ္ လင္းသဒၵါကို ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္းမသိပါ။ လင္းသဒၵါသည္ သူ႔ကို ေခ်ာ့ျမဴေသာအၾကည့္ႏွင့္ ၿပံဳးကာၾကည့္ရင္း .. “အဲဒါ ဖိုးပေလး ေလ …“ “ဖိုးပေလး ???…“ “ဟုတ္တယ္ .. အဲဒါ ဖိုးပေလး .. ဖိုးပေလးၿပီးရင္ .. ဘာလာမလဲေရာသိလား ..“ “ဘာလဲ .. ဖိုက္ပေလး လား ???. “ သီဟ စပ္ျမင္ကပ္ကပ္ႏွင့္ အရြဲ႔တုိက္ကာ ေမးသည္။ ဒီေကာင္မေလး ရူးမ်ားရူးေနတာလား။

“ဟုတ္တယ္ … သဒၵါက ရွင္နဲ႔ ခရီးအတူ သြားရမွာမို႔ ရွင့္ကိုယ္ခံပညာဘယ္ေလာက္ရွိလဲ သိခ်င္လို႔ ဖိုးပေလးနဲ႔ စမ္းလုိက္တာ .. ရွင္ရဲ ႔တိုက္ခိုက္ေရးစြမ္းရည္ကိုေတာ့ သိသြားၿပီဆိုပါေတာ့ .. ရွင္ေျပာတဲ့ ဖိုက္ပေလး စြမ္းရည္ဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆိုတာ သိဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ .. ဘယ္လိုလဲ ရွင့္ဆီမွာ အဲဒီစြမ္းရည္ေကာ ရွိရဲ ႕လား .. “

“သဒၵါ .. မင္း ရူးေနတာလား ..“ သီဟ တကယ္ပင္ လင္းသဒၵါ၏ သေဘာထားကို နားမလည္ႏိုင္။ သို႔ေပမယ့္ လက္ရွိအေျခအေနက သူ႔ကို ေတာင္ေတာင္အီအီ ေတြးဖို႔ အေျခအေနေပးမေနပါ။ သူ႔ကိုယ္ေအာက္တြင္ ရွိေနသည့္ ႏူးညံ့လွေသာ လင္းသဒၵါ၏ အေတြ႔အျပင္၊ နီးကပ္စြာရွိေနေသာ တပ္မက္ဖြယ္မ်က္ႏွာလွလွေလးက သူ႔ကို ေရြးခ်ယ္စရာလမ္းတစ္ခုသို႔သာ တြန္းပို႔ေနသည္။ သီဟ၏ ေခါင္းက ငံု႔က်သြားၿပီး လင္းသဒၵါ၏ ရႊန္းစိုေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ငံု႔နမ္းသည္။ လင္းသဒၵါသည္ သီဟအနမ္း၏ အားအရွိန္ႏွင့္ ညီမွ်စြာတံု႔ျပန္ယံုမက သူ၏ ေခါင္းကိုပါ တင္းတင္းဆြဲကာထားသည္။ ျပင္းထန္လွသည့္ အနမ္းမိုးမ်ား၏ ေခၚေဆာင္မႈေနာက္တြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ရင္ခုန္သံမ်ားသည္ အျပင္ကေန ၾကားရမတတ္ေအာင္ ဆူညံေနေလေတာ့သည္။

သီဟတစ္ေယာက္ လင္းသဒၵါ၏ ေက်ာျပင္အား တင္းတင္းဖက္ထားရာမွ လက္ကို ေအာက္သို႔တေျဖးေျဖး ေနရာေရႊ ႔သည္။ တင္ရင္းအိေထြးသည့္ တင္သားေတြဆီသို႕အေရာက္တြင္ ဖ်စ္ညစ္ကာ သူ႔ဘက္ဆြဲယူသည္။ အ၀တ္ေတြျခားေနသည့္တိုင္ ႏွစ္ဦးသား အဂၤါစပ္ခ်င္းပူးကပ္သည္။ လင္းသဒၵါကုိယ္လံုးအိအိေလးေၾကာင့္ သူ႔လိင္တံက ေထာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္ရာ အခုလိုအနားအထားတြင္ သူမ၏ ဆီးစပ္ေပၚကို ေတ့ကာ ေထာက္ထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရေအာင္ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလာေတာ့သည္။

အိအိၿဖိဳးၿဖိဳး တင္သားေတြကို ဆုပ္နယ္ေနရာမွ သီဟ သူ႔လက္ကို ေရွ႔ဘက္သို႔ ျပန္ေရႊ႔ၿပီး စကတ္ေအာက္ထဲ ထိုးထည့္သည္။ ဟိုက္ .. ေအာက္မွာဘာမွ မခံထားပါလား။ မို႔မို႔တင္းတင္းျဖစ္ေနသည့္ ေျမာင္းေလးေနရာသည္ အကာအကြယ္မဲ့ေနသည့္အျပင္ ပကတိေျပာင္ရွင္းေနသည္။ သီဟ အႀကီးအက်ယ္ သေဘာက်သြားသည္။ ႏူးညံ့လွသည့္ အ၀ေနရာေလးကို စမ္းၾကည့္ၿပီး လက္ညိဳးႏွင့္ ထိုးဆြသည္။ လင္းသဒၵါ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စိတ္ပါေနသည္မသိ။ ရႊဲရႊဲစိုေနသည္။ ဟိုဘက္အိမ္မွာ သူ႔လိင္တံကို ျမင္သြားတုန္းကတည္းကမ်ားလား။ ေတြးရင္းေတြးရင္းႏွင့္ သီဟကိုယ္တိုင္ စိတ္ေဇာထန္လာသည္မို႔ လင္းသဒၵါစကတ္၏ အေရွ႔ပိုင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ သူဆြဲလွန္တင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လက္ဖ၀ါးကို ေမွာက္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ေပးသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိကပ္ထားသည့္ လင္းသဒၵါဆီမွ ညည္းသံ ခပ္သဲ့သဲ့က အျပင္သို႔ လြင့္စဥ္က်သည္။

သီဟ လင္းသဒၵါကိုယ္ေအာက္သို႔ လက္လွ်ဳိသြင္းၿပီး ေပြ႔ကာမခ်ီသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အေလွ်ာ့မေပးပဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း မခြာတမ္းနမ္းေနၾကမႈသည္ ထိုေရာအခါမွ တစ္စခန္းရပ္သည္။ သီဟ၏ လည္ပင္းကို ဟီးေလးခိုကာ ထားရင္း လင္းသဒၵါ သူေပြ႔ေခၚရာ ကုတင္ေပၚသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ ကုတင္ေပၚသို႔ ေပြ႔ကာခ်သည့္တိုင္ လက္ကိုမျဖဳတ္ပဲ မလြတ္တမ္း အတင္းတြယ္ထားမႈေၾကာင့္ သီဟပါ သူမကိုယ္ေပၚသို႔ ထပ္လ်က္သားက်သည္။ အရိုင္းဆန္လွသည့္ လင္းသဒၵါ၏ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ တန္ျပန္အျဖစ္ သီဟ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ သူမႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကာနမ္းသည္။ အစပထမေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးတင္။ ထို႔ေနာက္ေတာ့ လည္တိုင္ေက်ာ့။ အဲဒီေနာက္ …

“အင္း … ဟင္း … ဟင္း ..“ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၏ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ လင္းသဒၵါဆီမွ ညည္းသံမ်ားက အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚေနသည္။ သီဟႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ သူမ အသားဆုိင္တစ္ေနရာ ထိေတြ႔လိုက္တိုင္း သူမကိုယ္ထဲတြင္ မီးေတာက္တစ္ခု တိုးပြားလာသလို ခံစားရသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် သူမ ထိုခံစားမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ပိုခက္ခဲလာသည္။ လင္းသဒၵါ တကိုယ္လံုး တလူးလူးတလြန္႔လြန္႔ျဖစ္လာယံုမက ေပါင္ၾကားေရာက္သြားၿပီျဖစ္ေသာ သီဟေခါင္းကိုလဲ အတင္းပင္ဖိ၍ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။

သီဟ သူ႔လွ်ာကို မေနမနားအလုပ္ေပးေနရင္းမွ လင္းသဒၵါ၏ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတံု႔ျပန္မႈကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းက သေဘာက်ေနသည္။ ဒီေကာင္မေလးသည္ ၀ံပုေလြမေလးဟု မဆိုရဘူး။ တကယ္ကို အရိုင္းဆန္လွသည္။ သူ႔ေခါင္းႏွင့္ သူမအဖုတ္အား ဖိကပ္ထားသည္မ်ား သူ အသက္ကိုေတာင္ မနည္းလုရွဴရသည္။ တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ပင္ အဖုတ္ကို လ်က္ေပးေနရင္းမွ သူ႔ေဘာင္းဘီကို အျမန္ေျဖခ်သည္။ သူ႔ညီေတာ္ေမာင္သည္ သူ႔ကို အလွည့္ေပးပါေတာ့ဟု ေတာင္းဆိုေနသည့္အလား ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ ခါယမ္းၿပီး ထြက္လာသည္။

“လ်က္ .. လ်က္ .. ျမန္ျမန္လ်က္ … ဟုတ္တယ္ အဲဒီေနရာေလးကို .. နာနာလ်က္ … က်မ .. ေကာင္းလာၿပီး .. က်မ !!! ..“ လင္းသဒၵါသည္ သီဟ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိေနသည္ဆိုတာကို လံုး၀ထည့္မတြက္။ သူ႔လွ်ာက ေပးသည့္ အေတြ႕ကိုသာ မက္မက္ေမာေမာ ေတာင္းဆိုေနသည္။ မ်က္လံုးအစံုကိုလဲ မွိတ္ကာထားသည္မွာ သူမအဖုတ္ေပၚကို သီဟလွ်ာေရာက္သြားကတည္းက ျဖစ္သည္။ သူမေကာင္းေကာင္းႀကီး အရသာေတြ႔ေနမွန္း၊ အရသာခံေနမွန္း သိသာလွသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် သူမႏႈတ္မွ ေအာ္ညည္းသံမ်ားက သီဟေခါင္းကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည့္ အားအရွိန္ႏွင့္အတူ တိုးပြားလာၿပီး တစ္ခ်က္တြင္မူ “အီး“ခနဲ သံရွည္ဆြဲေအာ္ကာ ရုတ္တရက္ ေကာ့တက္သည္။ လင္းသဒၵါေတာ့ ဘယ္လိုေနသည္မသိ၊ သီဟေတာ့ ေခါင္းတစ္ခုလံုး ပြင့္ထြက္သြားမတတ္ ခံစားလိုက္ရၿပီး သူမလက္ထဲသို႔ ဆံပင္အခ်ဳိ႔ေတာင္ ကြ်တ္ပါသြားသည္။ သူ႔ပါးစပ္တစ္၀ိုက္ႏွင့္ ေမးေစ့တေလွ်ာက္တြင္မူ အရည္ေတြႏွင့္ ေပပြကုန္သည္။

“သဒၵါ .. မင္း .. မင္း!!! … ကိုယ္အခုေလးတင္ မ်က္ႏွာသစ္လာတာ မသိဘူးလား …“ သီဟ၏ မခိုးမခန္႔အေမးကို ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ မ်က္လႊာျပန္ဖြင့္ၾကည့္ႏိုင္သည့္ လင္းသဒၵါ မာဆတ္ဆတ္ျပန္ၾကည့္ရင္း တံု႔ျပန္သည္။

“ရွင္ .. ဘာမွအပိုေတြေျပာမေနနဲ႔ … အဲဒါ ရွင့္အျပစ္ …ရွင္လုပ္လို႔ျဖစ္တာ … ကဲ .. ရွင္ဒီအတိုင္း က်မကို အလွၾကည့္ေနမွာလား …“ ေတာက္ !! ။ လင္းသဒၵါ .. မင္းကေတာ့ကြာ။ အေၾကာႀကီးႏွင့္ ေျပာေနသည့္ ၀ံပုေလြမေခ်ာေခ်ာေလးကို ၾကည့္ကာ သီဟ စိတ္ထဲ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္သည္။ ၾကည့္ပါလား။ သူမအၾကည့္ေတြကိုက သူ႔ကိုစိန္ေခၚေနသည့္အသြင္။ သီဟ တကိုယ္လံုး adrenaline အရွိန္ႏွင့္ ပူထူတက္ၿပီး စိတ္ရိုင္းေတြ၀င္သည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ လင္းသဒၵါ၏ ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကာ ေနရာယူသည္။ တင္းမာေနၿပီျဖစ္သည့္ လိင္တံကို လက္ႏွင့္ဆုပ္ကာ ကိုင္လိုက္ၿပီး စိုရႊဲေနသည့္ ေျမာင္းတေလွ်ာက္ အသာအေပၚေအာက္ဆြဲသည္။

“အီး … အပိုေတြ လုပ္မေနနဲ႔ .. ထည့္မွာသာထည့္စမ္းပါ .. ရွင္ရယ္ ..“ လင္းသဒၵါ စိတ္မရွည္စြာႏွင့္ လွမ္းေျပာသည္။ သီဟ ဂရုစိုက္မေနေတာ့။ ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လွကြာဆိုၿပီး လိင္တံႏွင့္ အေပါက္၀ေတ့မိသည္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးကိုၾကြကာ တရွိန္ထိုး ေဆာင့္သြင္းသည္။ ျပြတ္ခနဲျမည္သံကို ေတာ္ေတာ္က်ယ္က်ယ္ပင္ ၾကားရၿပီးေနာက္ လိင္တံတစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ တစ္ခ်က္ထဲႏွင့္ ျမဳပ္၀င္သည္။ လင္းသဒၵါေတာ့ ဘယ္လိုေနသည္မသိ။ သူကမူ တင္းၾကပ္လြန္းလွသည့္အေတြ႔ေၾကာင့္ လိင္တံတေလွ်ာက္ စပ္ျဖင္းျဖင္းေတာင္ျဖစ္သြားသည္ကို သိလိုက္ရသည္။ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ အီးခနဲ ေအာ္ညည္းမိၿပီး စိတ္ကိုမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ က်န္ေနေသးသည့္အပိုင္းကို ခါးအားေရာ၊ ေပါင္အားေရာသံုးကာ တရွိန္ထိုး သြင္းခ်သည္။ သီဟ၏ နားထဲတြင္ ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်စ္ဖ်စ္အသံေတြ ၾကားလိုက္သေယာင္ရွိၿပီး သူ႔လိင္တံက ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ အဆံုးထိ၀င္သြားသည္။

“အားးးးး ……….“ “သဒၵါ !! … နာသြားလား …“ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ ေအာ္လိုက္သည့္ လင္းသဒၵါ၏ ေအာ္သံေၾကာင့္ သီဟ စိုးရိမ္တႀကီး ေမးမိသည္။ လင္းသဒၵါသည္ သီဟကို အေျဖျပန္ေပးျခင္းမရွိပဲ သူ၏ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုသာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ တင္းတင္းေစ့ကိုက္ထားသည့္ သူမႏႈတ္ခမ္းအစံုက မပြင့္တပြင့္ႏွင့္ ျဖစ္လာကာ ..

“ရွင္ စကားပဲေျပာတတ္တာလား … အလုပ္မလုပ္တတ္ဘူးလား ..“ လင္းသဒၵါ အသံက ယဲ့ယဲ့ေလးျဖစ္ေနသည့္တိုင္ မာန္ကေတာ့ လံုး၀ကိုမေလ်ာ့ေပါ။ သီဟ ျပန္ေျပာမေနေတာ့။ ေအာက္ကလဲေနေသးသည္၊ ေလသံကလဲမေလ်ာ့ဆိုတာ လင္းသဒၵါလို သမန္း၀ံပုေလြမမ်ဳိးကို ေျပာတာျဖစ္ရမည္ဟု ေတြးမိသည္။ သေဘာက်သလို ၿပံဳးယံုသာၿပံဳးလိုက္ၿပီး ၾကပ္ၾကပ္သိပ္သိပ္ ၀င္ေနသည့္ လိင္တံကို ျပန္ဆြဲထုတ္သည္။ လင္းသဒၵါ အတြင္းသားေတြက ျပဳတ္တူႏွင့္ ညွပ္ထားသည့္အလား သန္မာလွသျဖင့္ လိင္တံတစ္၀က္ေလာက္ အျပင္ဘက္ျပန္ထြက္လာေအာင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားရသည္။ ႏုနယ္လွသည့္ အတြင္းသားေတြ၏ က်ဥ္းေျမာင္းပံုသည္ ယံုၾကည္ႏိုင္စရာေတာင္ မရွိ။ ဒီေကာင္မေလး အပ်ဳိေလးကို ျဖစ္ရမည္။ တျခား ဘယ္လို အဖိုသတၱ၀ါႏွင့္ ေတြ႔ထားဖူးပံုမေပၚ။ မာနခဲေလးမို႔သာ သူ႔ကိုအလ်ာ့မေပးတမ္း ျပန္ပက္ေနတာျဖစ္ရမည္။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ သတိၱေကာင္းတဲ့ဟာမေလးဟု စိတ္ထဲက က်ိတ္ကာ ခ်ီးမြမ္းမိသည္။ သူ လင္းသဒၵါအေပၚ ဘယ္လိုမွ အႏိုင္ယူလိုစိတ္မရွိေတာ့ေပ။ သူမ အေကာင္းဆံုးအရသာ ခံစားေစႏိုင္ဖို႔အတြက္သာ ရည္ရြယ္ၿပီး အခ်က္က်က်ႏွင့္ စတင္ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။

“အိုး .. ေကာင္းတယ္ … အီး … အင္း .. အင္း … ထိတယ္ကြာ … အဲဒီလိုမ်ဳိး ..“

သီဟ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းႏွင့္အတူ လင္းသဒၵါကလဲ ေအာက္ကေန တန္ျပန္ေကာ့ကာ လႈပ္ရွားသည္။ အားအင္အျပည့္ႏွင့္ လုပ္ေနသည့္ သီဟ၏ ေဆာင့္သြင္းခ်က္တုိင္းကို သူမ သေဘာက်သည္။ သူမရင္ထဲ နင့္ခနဲ နင့္ခနဲ အခ်စ္ေတြ၀င္လာေအာင္ သြတ္သြင္းေပးေနသလို ခံစားရသည္။ အခ်က္ေရမ်ားလာသည္ႏွင့္အမွ် သီဟ အေပၚတြယ္တာသည့္ အခ်စ္ေတြက ပိုပိုတိုးပြားလာသည္။ သူမတစ္သက္တာတြင္ ဒီလိုအရသာမ်ဳိးကို တစ္ခါမွ မခံစားရဖူးေပ။ အုိ .. သီဟရယ္။ နင့္ကို ငါခ်စ္တယ္။ အရမ္းခ်စ္တယ္။ လင္းသဒၵါ တကိုယ္လံုး အခ်စ္စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ပူေႏြးကာေနၿပီး တုန္တုန္ခိုက္ခုိက္ ျဖစ္ေနရွာသည္။

“အိုး … ရွီး ..“ သီဟ ႏႈတ္မွ အေလာတႀကီးႏွင့္ ညည္းသံၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ သူ၏ လႈပ္ရွားမႈက ပို၍ျမန္ဆန္လာသည္။ လိင္အဂၤါအခ်င္းခ်င္း ပြတ္တိုက္ေနျခင္းသည္ ခြ်ဲကြ်ိရႊဲစိုေနေသာအရည္ေတြသာမရွိခဲ့လွ်င္ မီးပြင့္မတတ္ေအာင္ ျပင္းထန္သည္။ တရၾကမ္းေဆာင့္ေနသည့္ သီဟေၾကာင့္ သိပ္မၾကာခင္ သူၿပီးေတာ့မည္ ဆိုတာကို လင္းသဒၵါ နားလည္သည္။ သူမ စိတ္ေတြပိုလႈပ္ရွားလာရသလို၊ တကိုယ္လံုးလဲ တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္ျဖစ္လာသည္။ မသိစိတ္ေၾကာင့္ပဲလားမသိ လုပ္မိလုပ္ရာအျဖစ္ သူမအတြင္းသားေတြကို လႈပ္ရွားကာ ကစားေပးသည္။ မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ႏွင့္ လုပ္တာျဖစ္သည့္တိုင္ အတြင္းသားေတြ၏ သန္မာမႈေၾကာင့္ သီဟ ခံစားေနရေသာ ကာမဒီဂရီက ပိုျမင့္တတ္သည္။ ေခါင္းကိုေမာ့၊ ခါးကိုေကာ့ၿပီး သီဟ တစ္ေယာက္ ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ ျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ၿပီး လိင္တံကို လံုးလံုးျပန္မထုတ္မိေတာ့ပါ။ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို အထဲေရာက္ေနသည့္ လိင္တံက ေဖာင္းကားတက္လာသလို ထင္လိုက္ရၿပီး ထိပ္၀ကေန အရည္ေတြပန္းထြက္ကုန္သည္။ ဒါသည္ကပင္ လင္းသဒၵါအတြက္ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚသြားသည္ႏွင့္တူသည္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ သူမကိုယ္ထဲမွ အရည္ေတြစီးထြက္သြားၿပီး သီဟ၏ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုသာ အားကုန္ဆြဲကာ ဆုပ္ကိုင္ထားမိေလေတာ့သည္။

တိတ္တိတ္ေလး သီဟ မသိေအာင္ ထြက္လာရမႈအတြက္ လင္းသဒၵါ အနည္းငယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ လွည့္ၾကည့္လွ်င္ ျမင္ရတာမဟုတ္သည့္တိုင္ သီဟအိမ္ေမာက်ကာ က်န္ခဲ့ေသာ သစ္လံုးအိမ္ေလးကို လည္ျပန္၍ ၾကည့္ၾကည့္ျဖစ္သည္။ သူမ၏ အခ်စ္၊ အသည္းႏွလံုးတို႔သည္ ထိုအိမ္ကေလးထဲရွိ သီဟေဘးနားတြင္ မခြဲတမ္းက်န္ေနခဲ့သည္။ လင္းသဒၵါ သီဟကို သူမ၏ လက္တြဲေဖာ္ (mate) အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ေနာက္လွည့္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖစ္ေနသည့္ လင္းသဒၵါ ၊ သူမမ်က္စိေထာင့္တြင္ အရိပ္တစ္ခု၏ လႈပ္ရွားမႈကို ျမင္သည္။ သူမတကိုယ္လံုး ေတာင့္တင္းသြားၿပီး ရန္သူျဖစ္က တံု႔ျပန္ရန္ အသင့္ျပင္လိုက္သည္။ အေမွာင္ရိပ္က ထြက္လာသူက တျခားသူမဟုတ္။ ဦးဗ်ဂၢ။ သို႔ေသာ္ ဦးဗ်ဂၢ၏ မ်က္ႏွာအေနအထားက မခ်ဳိမခ်ဥ္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။

“နင္ .. ဟိုေကာင္နဲ႔အိပ္ခဲ့တာ ငါသိေနတယ္ …“ လင္းသဒၵါ ေတာ္ေတာ္ႏွာကစ္သြားသည္။ သူမဘ၀တေလွ်ာက္တြင္ ဦးဗ်ဂၢသည္ သူမကိုဘယ္ေသာအခါမွ အရာမသြင္းခဲ့။ သူ႔ေၾကာင့္သာ သူမအေဖသည္ သူမကို ခ်စ္ေပမယ့္ မ်က္ႏွာသာမေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အခုလဲ သူမ၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥတြင္ ၀င္ပါျပန္ၿပီ။

“ဒီမွာ ဦးဗ်ဂၢ .. ဒါ က်မရဲ ႔ကိုယ္ပိုင္ကိစၥ .. ရွင္၀င္ပါစရာမလိုဘူး … ရွင္က်မ အေဖကို သတင္းပို႔ခ်င္ပို႔ .. ေျပာခ်င္ေျပာ .. က်မ ဂရုစိုက္မေနဘူး ..“ “မေျပာပါဘူး … အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငါ ဘယ္သူမွ ေျပာဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး …“ လင္းသဒၵါ ဦးဗ်ဂၢ၏ စကားကို သကၤာမကင္း ျဖစ္မိသည္။ ဒီလူႀကီး ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ သူမကိုဒါေတြ လာေျပာေနရတာလဲ။ သူမ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕၍ ဦးဗ်ဂၢကို ၾကည့္သည္။

“လင္းသဒၵါ .. နင္တစ္ခု သတိထားမိလားမသိဘူး .. နင့္အေဖ သိဒိၶရဲ ႔အသက္က မနည္းေတာ့ဘူး … ေနာက္ထပ္တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေနရင္ နင့္အေဖ ေခါင္းေဆာင္ေနရာကေန ဆင္းေပးရေတာ့မွာပဲ .. အဲဒီအခါ ဘယ္သူ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မယ္ထင္သလဲ .. နင္သိလား …“

လင္းသဒၵါ ရင္ထဲ ထိတ္ခနဲျဖစ္သည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ဦးဗ်ဂၢကို စကားျပန္မေျပာႏိုင္။ ဦးဗ်ဂၢကလဲ လင္းသဒၵါကို စကားအျဖစ္ႏွင္သာ ေမးျခင္းျဖစ္သည္။ လင္းသဒၵါဆီမွ ဘာမွအေျဖမရသည့္တိုင္ သူ႔စကားကို ဆက္ကာေျပာသည္။

“အစဥ္အလာအရဆိုရင္ေတာ့ .. နင္ပဲ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မွာပဲ လင္းသဒၵါ .. သမန္း၀ံပုေလြတစ္ပိုင္းျဖစ္ေနသည့္တိုင္ နင္ရဲ ႔စြမ္းေဆာင္ရည္၊ နင့္အေဖရဲ ႔ေနာက္ခံ အင္အားေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ နင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္မွာကို ျငင္းက်မယ့္လူ သိပ္ရွိမယ္ မထင္ဘူး .. သမန္း၀ံပုေလြစစ္စစ္ေတြလဲ မႀကိဳက္ခ်င္သာ မႀကိဳက္မယ္ .. ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေတာ့ ထုတ္ေျပာၾကမွာမဟုတ္ဘူး .. ဒါေပမယ့္ .. လင္းသဒၵါ ..“ လင္းသဒၵါ ဦးဗ်ဂၢစကားေတြ ဘယ္ကို ရည္ညႊန္းေနသည္ဆိုတာကို သူမ နားလည္လာသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ အခ်ိန္ပိုင္းအတြင္းမွ ရရွိခဲ့သည့္ အေပ်ာ္ေတြသည္ သူမ ရင္ထဲမွ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ အကုန္ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္သည္။ “ဒါေပမယ့္ .. လင္းသဒၵါ .. နင္ကသာ သီဟကို နင့္ရဲ ႔လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေျဖက တစ္မ်ဳိးျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္ … သမန္း၀ံပုေလြစစ္စစ္မေျပာနဲ႔ ရိုးရိုးသမန္း၀ံပုေလြတစ္ပိုင္းေတြေတာင္ လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ငါေျပာရဲတယ္ .. နင့္အေမ ဘယ္လိုအျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရတယ္ဆိုတာ နင္မေမ့ေလာက္ဘူး ထင္တယ္ ..“

“ေတာ္ေတာ့ !!! .. ရွင္ ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့ … “ လင္းသဒၵါ သူမ နားႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွင့္ပိတ္ကာထားရင္း ဦးဗ်ဂၢကို ေဒါသတႀကီးေအာ္ကာ တံု႔ျပန္သည္။ သို႔ေပမယ့္ ဦးဗ်ဂၢသည္ လင္းသဒၵါ၏ တံု႔ျပန္မႈကို ဂရုစိုက္မေနပါ။ မခိုးမခန္႔သာ ရယ္ေနသည္။ လင္းသဒၵါ ဦးဗ်ဂၢကို နာနာက်ည္းက်ည္း တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူမ၏ ကိုယ္ေလးသည္ တသိမ့္သိမ့္တုန္ခါသြားပီး